رابطه‌ی نگرش به خود، دنیا و آینده با سلامت روان در مادران واجد کودک مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر اهواز

زمینه و هدف:نوع نگرش افراد از رویدادهای مختلف زندگی می‌تواند سلامت روان را تحت تأثیر قراردهد. داشتن کودکی با نیازهای ویژه یکی از رویدادهایی است که نگرش و عملکرد خانواده را تغییر می‌دهد. مطالعه‌ی کنونی با هدف بررسی نگرش نسبت به خود، دنیا و آینده با سلامت روان مادران واجدکودک مبتلا به ناتوانی یادگیری انجام شد. موادّ و روش‌ها:مطالعه‌ی حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است . دراین پژوهش، 98 مادر واجد کودک مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری که در دو مدرسه‌ی دولتی و خصوصی شهر اهواز در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند به روش نمونه گیری در دسترس مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌ی سلامت روان و سیاههتریاد شناختی نگرش منفی به خود، دنیا و آینده به دست آمد و سپس با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام  از طریق برنامه‌ی آماری 16 SPSS در سطح معنی داری 05/0 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها:میانگین و انحراف معیار نگرش به خود 36/38±24/7، نگرش به دنیا 29/31±02/6 و نگرش به آینده 14/37±38/8 و نمره‌ی کل سلامت روان  07/27±96/11 به دست آمد. بین نگرش منفی به‌خود، دنیا و آینده و سلامت روان رابطه منفی معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری:تحلیل رگرسیون چند متغیّره‌ی گام به گام نشان داد که از میان انواع نگرش‌های شناختی، نگرش منفی به خود می‌تواند 24 درصد واریانس سلامت روان را پیش بینی کند.